اخرین جرعه این جام
همه می پرسند:
چیست در زمزمه ی مبهم اب؟
چیست در همهمه ی دلکش برگ؟
چیست در بازی ان ابر سپید،
روی این ابی ارام بلند،
که تو را می برد اینگونه به ژرفای خیال؟
چیست در خلوت خاموش کبوترها؟
چیست در کوشش بی حاصل موج؟
چیست در خنده ی جام؟
که تو چندین ساعت،
مات و مبهوت به ان می نگری؟
نه به ابر،
نه به اب،
نه به برگ،
نه به این ابی ارام بلند،
نه به این خلوت خاموش کبوترها،
نه به این اتش سوزنده که لغزیده به جام،
من به این جمله نمی اندیشم.
من،مناجات درختان را ، هنگام سحر،
رقص عطر گل یخ را با باد،
نفس پاک شقایق را در سینه ی کوه،
صحبت چلچله ها را با صبح،
نبض پاینده ی هستی را در گندم زار ،
گردش رنگ و طراوت را در گونه ی گل،
همه را می شنوم،
می بینم.
من به این جمله نمی اندیشم.
به تو می اندیشم
ای سراپا همه خوبی،
تک و تنها به تو می اندیشم.
همه وقت
همه جا
من به هر حال که باشم به تو می اندیشم.
تو بدان این را، تنها تو بدان!
جای مهتاب به تاریکی شبها تو بتاب
من فدای تو،به جای همه گل ها تو بخند.
اینک این من که به پای تو درافتادم باز
ریسمانی کن از ان موی دراز،
تو بگیر،
تو ببند!
تو بخواه
پاسخ چلچله ها را،تو بگو!
قصه ی ابر هوا را، تو بخوان!
تو بمان با من، تنها توبمان
در دل ساغر هستی تو بجوش،
من همین یک نفس از جرعه ی جانم باقی ست،
اخرین جرعه ی این جام تهی را تو بنوش!
سلام وبلاگ زیبایی داری به وبلاگ من هم سر بزن خوشحال میشم
مرسی نظر لطفته. چشم
سلام آقا مهران،
نیستی کجایی؟؟
وبلاگ قشنگی داری تبریک میگم
سلام سعید جان...
دیدی بالاخره اومدیم...
البته زیاد روی وبلاگ وقت نمی زارم، و البته با چند تا وبلاگ گروهی که کار می کنم روی این وب جدید وقت کمتر میزارم. ولی قصد دارم بیشتر روش کار کنم. اینم که می گی قشنگه ، تو لطف داری ولی به زودی سعی می کنم عکس و اهنگ هم اپلود کنم.
سلام آقای میرزایی.من شما رو نمیشناسم.اما عاشق ادبیات مخصوصا مولانا هستم به فلسفه هم علاقه دارم و همینطور به هنر از همه نوعش.با اجازه شما من این شعر مشیری رو که دنبالش بودم رو کپی کنم.من دانشجوی روانشناسی هستم . اگه دوست داشتین به وب نا چیز من هم سر بزنید!
بسیار ممنون از شما بابت این شعر زیبا که روی وبلاگ تون گذاشتین.موفق و پیروز باشید.